دعاء الصحیفه
در کتاب شریف و با برکت مهجالدعوات مرحوم سیدبن طاووس، دعای شریفی با برکات بسیار و آثار فوقالعاده از مولیالموالی امیرالمؤمنین (ع) نقل نموده که سزاوار است شیعیان آن حضرت از آن غافل نباشند و در مشکلات دنیا و آخرت و مسائل فردی و اجتماعی از آن بهره گرفته به نتیجه مطلوبشان برسند و از خیر این جهان و آن جهان بهرهمند گردند.
اما توصیف نتایج و آثار آن که در روایت بیان گردیده است:
مرحوم سید روایت نموده از حضرت علی (ع) که ایشان از حضرت رسول (ص) نقل نمودند که حضرت رسالت (ص) فرمودند: جبرئیل نزدم آمد در حالیکه در پشت مقام ابراهیم (ع) مشغول نماز بودم. پس از اتمام نماز از خداوند متعال تقاضای مغفرت برای امت خود نمودم. جبرئیل گفت: یا رسولا... بسیار به امت خود علاقمند میباشی و میترسی از خطاهایشان.
خداوند به بندگانش رحیم است. حضرت میفرماید آری ای برادر جبرئیل! تو نیز مورد علاقه من و امت من میباشی. اکنون عایی را بیاموز که امت من بعد از من با قرائت آن و نائل شدنشان به مقاصد خود مرا یاد نمایند. جبرئیل عرضه میدارد: یا رسولا... توصیه میکنم که امر فرمایی امت خود را هر ماه سه روز ایام البیض را که سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه است روزه را فراموش ننمایند و نیز امر فرمایی آنها را تا خداوند متعال را به این دعای شریف بخوانند و این دعایی است که حاملان عرش به برکت این دعا عرش الهی را حمل میکنند و من به برکت آن از آسمانها به زمین فرود میآیم و از زمین به آسمان صعود مینمایم و این دعا به دربهای بهشت و جای جای بهشت مرقوم و نوشته شده است و با این دعا دربهای بهشت گشوده میشود و به برکت این دعا خلق خداوند در روز قیامت محشور میشوند به امر الهی.