روزه سه روز آخر شعبان
چهارشنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۱، ۰۷:۲۸ ب.ظ
روزه سه روز آخر شعبان در اتصال با ماه رمضان مانند روزه دو ماه پى در پى است
در مورد برکات روزه همین بس که میراث روزه، حکمت و معرفت است و امام صادق (ع) روایت نموده است: «کسى که سه روز آخر شعبان را روزه گرفته و آن را به ماه رمضان وصل کند، خداوند روزه دو ماه پى در پى براى او مى نویسد.»
روزه ماه شعبان، وسواس دل و پریشانىهاى جان را از بین مىبرد
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «روزه سه روز در هر ماه و روزه رمضان تا رمضان (آینده) روزه و افطار یک عمر به شمار مى آید.» همچنین در جای دیگری نقل می کنند: «هرکه خوش دارد که بسیارى از وسوسه هاى سینه اش زدوده شود ، ماه صبر (رمضان) و سه روز از هر ماه را روزه بگیرد.»
در رابطه با برکات روزه گرفتن در ماه شعبان نقل شده است: «صومُ شَعبانَ یَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ»؛ روزه ماه شعبان، وسواس دل و پریشانىهاى جان را از بین مىبرد.
سه روز آخر شعبان
اعمال و مراقبات آخر ماه ها به جهت اصلاح آنچه که در تمام ماه از دست رفته به کار می رود که سفارش هایی نیز در این زمینه آورده شده است تا جبران کمبودها و مافات آن ماه در آخرین روزهای ماه صورت گیرد از جمله سه روز آخر ماه شعبان است.
روزه سه روز آخر شعبان براى کسى که تمام این ماه را روزه نگرفته ، فضیلتى دارد که سزاوار نیست مراقب آن را ترک کند. شیخ صدوق از امام صادق (ع) روایت نموده است: «کسى که سه روز آخر شعبان را روزه گرفته و آن را به ماه رمضان وصل کند، خداوند روزه دو ماه پى در پى براى او مى نویسد.»
امام صادق (ع): رسول خدا (ص) در ابتداى بعثت چندان (پشت سر هم) روزه مى گرفت که گفته مى شد: دیگر روزه را ترک نخواهد کرد ! سپس این روش را ترک نمود و یک روز در میان روزه مى گرفت که این روزه داود (ع) بود، بعد از چندى این را نیز واگذاشت و سه روز اول هر ماه را روزه مىگرفت؛ سپس از این روش نیز دست کشید و از هر ده روز، یک روز روزه مىگرفت به صورت پنج شنبه اول و آخر ماه، چهارشنبه میان ماه و تا زمانى که از دنیا رفت، به این سنّت ادامه دا .
میراث روزه
در حدیث معراج آمده است که پیامبر (ص) از خداوند پرسیدند: «یا ربِّ ، و ما میراثُ الصَّومِ؟ قالَ: الصَومُ یُورِثُ الحِکمَةَ، و الحِکمَةُ تُورِثُ المَعرِفَةَ، و المَعرِفَةُ تُورِثُ الیَقینَ ، فإذا استَیقَنَ العَبدُ لا یُبالِی کیفَ أصبَحَ، بِعُسرٍ أم بِیُسرٍ»؛: ...: پروردگارا! میراث روزه چیست؟
خداوند فرمود: روزه، حکمت به ارث مىنهد و حکمت، معرفت و معرفت، یقین و چون بنده به یقین رسد، دیگر برایش اهمیتى ندارد که چگونه شب و روز خود را بگذراند؛ به سختى یا به آسانی.
۹۱/۰۴/۲۸