1- آیا توانسته ای معنای این سخن پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم را که «هر که از روی ایمان و احتسابِ پاداش، رمضان را روزه گیرد گناهان گذشته اش آمرزیده می شود» در خود محقق بسازی؟
رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم و صحابهی وی و اهل قرنهای نیک (سلف امت) این روش را در پیش گرفتند و همیشه و در هر کاری احسان را رعایت میکردند و در انجام دادن و یا ندادن هر کاری خداوند را ناظر و مراقب خویش میدانستند و به طور کامل به او روی میآوردند و صادقانه به او توکل میکردند و این رفتار آنها به طور واضح در مواسم خیر و زمانهاdبافضیلت آشکار میگردید
«فاحذروا عباد الله الموت و قربه، و أعدّوا له عدّته، فإنّه یأتی بامرٍ عظیم، و خطبٍ جلیل، بخیرٍ لا یکون معه شرٌّ أبداً، أو شرٍّ لا یکون معه خیرٌ أبداً، فمن أقرب إلی الجنة من عاملها؟! و من أقرب إلی النار من عاملها؟!»1
ترجمه: ای بندگان خدا! از مرگ و نزدیک بودنش بترسید، و آمادگی های لازم را برای مرگ فراهم کنید، که مرگ جریانی بزرگ و مشکلی سنگین به همراه خواهد آورد: یا خیری که پس از آن شرّی وجود نخواهد داشت، و یا شرّی که هرگز نیکی با آن نخواهد بود!
پس چه کسی از عمل کننده برای بهشت، به بهشت نزدیک تر؟ و چه کسی از عمل کننده برای آتش، به آتش نزدیکتر است؟